تاریخچه لباس عروس سفید

امروزه لباس عروس و انتخاب و تهیه آن از جمله مهم ترین موضوعاتی است که قبل از جشن عروسی تدارکات بسیاری برای آن انجام میشود و بنا به هر سلیقه و بودجه ای لباس های مناسبی در مزون های لباس عروس جهت جشن عروسی وجود دارند.اما تابحال فکر کرده ایم که چرا لباس سفید؟؟؟ این رسم از کجا آمده؟؟؟اولین بار چه کسی تصمیم گرفت که لباس سفید بپوشد؟؟؟در این مقاله به بررسی تاریخچه و رسم مربوط به پوشیدن لباس عروس سفید میپردازیم.

لباس عروس در قرون وسطی :

در زمانهای قدیم که به دوران وسطی معروف است ازدواج میان دو فرد بسیار مهم بوده و فقط پیوند بین عروس و داماد نبوده بلکه پیوندی بین خانواده ها و بنا به جایگاه اشخاص پیوند بین کسب و کار و تجارت و در جایگاه بالاتر پیوند بین دو کشور بوده است.

افراد ثروتمند و پادشاهان و خاندان سلطنتی برای لباس عروس از انواع پارچه های مخمل ، ابریشم ، اطلس و پارچه های زربافت و نقره بافت که از پارچه های اعلا و گران محسوب میشدند، استفاده میکردند. لباسها هم اغلب فرم پرنسسی با آستین های بلند و دامنی با دنباله بلند بوده تا بیشتر اشرافیت را القا کند.

خانواده‌های ثروتمند سلطنتی از پارچه‌های گران قیمت مانند مخمل، ابریشم، حریر یا پارچه‌هایی كه از نخ طلا و نقره بافته می‌شد برای لباس عروس استفاده می‌كردند. در آن زمان پارچه ها با دست ریسیده می شد، بافته می شد و خشك می شد، و در نتیجه استفاده اقتصادی و صرفه جویانه از پارچه معمول بود؛ دامن ها را به شكل جمع، بزرگ و پف كرده درست می كردند، طول آستین ها تا زمین ادامه داشت و دنباله دامن در پشت لباس به طول چند متر كشیده می شد.

علاوه براین، لباس عروس با جواهراتی قیمتی از قبیل الماس، یاقوت سرخ، یاقوت كبود، زمرد و مروارید تزئین می شد.معمولا تزئینات لباس عروس با سنگهای گران قیمت آنقدر زیاد بود که در آفتاب می درخشید.

در دوخت لباس شاهزادگاه پارچه های نفیس با متراژ بالا استفاده میشد به عنوان مثال لباس شاهزاده مارگارت انگلستان به هنگام ازدواج در قرن پانزدهم به اندازه ای سنگین بود که نمیتوانست به تنهایی حرکت کند و دو نفر تا کلیسا او را همراهی کرده و به او کمک کردند.

مدل لباس عروس در عروسی‌ های سلطنتی قدیم :

لباس عروس در عروسی‌ های سلطنتی قدیم، بسیار انتخاب مهمی بود. درواقع، لباس، نشانه‌ای از شکوه و عظمت عروس، خانواده یا کشور او محسوب می‌شد. نوع پارچه‌هایی که برای دوخت لباس عروس استفاده می‌کردند، از مخمل، ابریشم، حریر و پارچه‌های خاص سلطنتی بود.

در آن زمان، جلال و شکوهی که در مراسم عروسی به نمایش گذاشته می‌شد، تاثیر مستقیمی بر سرنوشت و آینده دو کشور یا دو خاندان داشت. رنگ لباس عروس، معمولا به رنگ‌های سلطنتی سبز، آبی و قرمز بود. هرچند، تهیه پارچه‌هایی به رنگ قرمز، ارغوانی و مشکی برای هر طبقه‌ای امکان‌پذیر نبود.

زیرا در آن زمان، تمامی پارچه‌ها را، با دست ریسندگی می‌کردند و رنگ کردن پارچه، آن هم به رنگ‌های ارغوانی، مشکی و قرمز، بسیار سخت‌تر بود و در نتیجه هزینه زیادی داشت.

پارچه‌های لباس عروس، گاهی دارای زر‌دوزی و نقره‌‌دوزی بود. هزینه زیادی که برای تولید پارچه‌های دست‌ساز پرداخت می‌کردند، باعث شد، مدل‌ لباس عروس‌ های سلطنتی، بسیار پر پارچه باشد. درواقع، آستین‌های بلند تا روی زمین، دنباله بلند لباس و فرم پرنسسی و پف‌دار لباس عروس،  همگی از نشانه‌های لباس عروس سلطنتی محسوب می‌شد. جواهرات ارزشمندی که عروس به همراه داشت، نشان از ثروتی بود که از یک خانواده یا کشور، به خانواده یا کشور داماد می‌آمد.

همه این موارد، تاثیر مستقیمی بر این موضوع داشت که، لباس عروس سلطنتی، رنگی به‌غیر از سفید داشته باشد. رنگ‌هایی که جلال و شکوه عروس و طبقه اجتماعی او، مشخص باشد و کاملا، نظر افراد حاضر در جشن عروسی را جلب کند.

گاهی میزان جواهرات، آن‌قدر زیاد بود که بخش زیادی از پارچه لباس، زیر آن قرار می‌گرفت. در بعضی موارد نیز، برای جلوه بیشتر لباس عروس که به رنگ تیره و تند انتخاب شده‌بود، سنگ‌های ارزشمندی مثل الماس، یاقوت، زمرد و مروارید، روی آن دوخته می‌شد.

آبی یا سفید؟ مساله این است!

در گذشته، رنگ آبی نمادی از پاكدامنی بود و به همین دلیل در گذشته بسیاری از زنان رنگ آبی را برای لباس روز عروسی‌شان انتخاب می‌كردند. در حقیقت ملكه ویكتوریا با انتخاب رنگ سفید برای لباسی كه برای روز ازدواجش تهیه می‌شد تغییراتی را در این عرصه ایجاد كرد كه همچنان تا به امروز باقی مانده است.

اگرچه در آن زمان رنگ سفید، رنگی بود كه معمولا در مراسم سوگواری مرسوم بود، اما ملكه ویكتوریا تصمیم گرفت به عنوان نمادی از پاكی و به نشانه احساس پاك و صمیمی نسبت به همسرش، این رنگ یعنی رنگ سفید را انتخاب كند.

البته این لباس، غافلگیری ناخوشایندی نبود، زیرا به زودی زنان در سرتاسر اروپا و آمریكا از لباس های سفید برای عروسی خود استفاده كردند. اگرچه عروس هایی هم وجود داشتند كه همچنان در لباس هایی به رنگهای دیگر ازدواج می‌كردند؛ اما رنگ سفید به عنوان رنگی مناسب و عالی برای  لباس عروس تعیین شده بود و از آن زمان تا كنون ادامه یافته است.

لباس عروس سفید از چه زمانی باب شد ؟!

در قدیم اصلا اینطور نبوده که عروس لباسی سفید بر تن کند، عروسها از تمام رنگهای شاد و روشن برای لباس عروسشان انتخاب میکردند. هنوز هم در نقاطی از جهان هستند کسانی که لباس عروسشان لزوما سفید نیست و به صورت مرسوم هم مدت زمان زیادی نیست که لباس سفید برای عروس رواج پیدا کرده است.

در قدیم از لباس سفید معمولا برای مراسم سوگواری و تدفین سلطنتی استفاده میشد و برای اولین بار در دوران مدرن (سال ۱۸۴۰ ) ملکه ویکتوریا سنت شکنی کرد و از رنگ سفید برای لباس عروسش استفاده کرد و پس از آن در سراسر اروپا و آمریکا رواج پیدا کرد. در دهه ۱۸۹۰ استفاده از لباس سفید برای عروس همه گیرتر شد.

معانی لباس ها برگرفته از یک شعر قدیمی است که میگوید انتخاب هر رنگی نشانه چیست :

 لباس عروس به رنگهای مختلف

لباس عروس سفید : انتخاب شما درست و صحیح است

لباس عروس خاکستری : به مکانی دور خواهید رفت

لباس عروس مشکی : آرزو میکنید که برگردید

لباس عروس قرمز : آرزوی مرگ خواهید داشت

لباس عروس آبی : همیشه راستگو و وفادار خواهید بود

لباس عروس سبز : خجالت میکشید دیده شوید

لباس عروس زرد : از شوهر خود خجالت میکشید

لباس عروس قهوه ای : در خارج از شهری که هستید زندگی میکنید

لباس عروس صورتی : روح شما غرق شادی خواهد شد

جنگ جهانی چه تاثیری بر لباس عروس گذاشت ؟!

در تمام دوره ها، عروس ها سعی می کنند تا به شکلی لباس بپوشند که مناسب موقعیت اجتماعی آنها باشد و همیشه تا حد امکان متناسب با مد باشد و برای تهیه آن از زیباترین، بهترین و گرانبهاترین موادی که توانایی فراهم کردن آن را دارند، استفاده بشود. میزان و کیفیت موادی که درتهیه لباس عروس به کار می رود، انعکاس ثروت و موقعیت اجتماعی عروس است.

مدها و مدل های لباس در دوره ادوارد هفتم، روز به روزتجملی تری و پرخرج تر می شد، تا با آغاز فاجعه جنگ جهانی اول، این روند متوقف شد و سبک لباس ها ساده تر شد. همچنین با انعکاس تغییر نقش زنان در جامعه، دامن لباس ها کوتاه تر شد.

کوکو شانل نیروی قدرتمندی در تغییر فشن زنان بود و نخستین کسی بود که در دهه 1920، رسما لباس عروسی کوتاه را معرفی کرد. این لباس، پیراهن سفیدی تا زانو بود با یک دنباله بلند. این رنگ سفید سیمانی به عنوان رنگ جهانی و همگانی لباس عروس مورد توجه قرار گرفت.

در زمان جنگ جهانی دوم بسیاری از عروس ها احساس کردند که ازدواج در لباس سفیدی مجلل، شایسته نیست، بنابراین لباس های ساده ای را برای مراسم عروسی خود انتخاب می کردند. در زمان جنگ جهانی دوم زنان وظیفه خود دیدند تا مراسم ازدواج سنتی را ترک کنند، اگرچه اکثر عروس ها ممکن بود تنها چند هفته یا حتی چند روز، پس از مراسم نامزدی خود عروسی کنند.

در نتیجه آنها زمان کافی برای یافتن لباس عروس مناسب نداشتند، بنابراین باید بهترین لباس خود را برای این کار انتخاب می کردند. اگر عروسی می خواست که حتما لباس عروس سفید داشته باشد، می توانست آن را برای مراسم، قرض بگیرد یا اجاره کند. اگر عروس و داماد هر دو در جنگ شرکت داشتند، در اونیفورم های نظامی خود ازدواج می کردند.

پس از جنگ جهانی، یک دوره پر رونق و مرفه آغاز شد و این موضوع در لباس های عروسی هم منعکس شد. لباس های بلند سفید عروسی رسمی، مجددا رایج شد و به مد بازگشت. رنگ مایه های سفید مانند کرم، زرد بسیار کم رنگ و عاجی رنگ، همگی به عنوان رنگ لباس عروس قابل قبول بود؛ در حالی که رنگ های روشنی از قبیل آبی، سبز یا صورتی کمتر استفاده می شد؛ ازدواج در لباس سیاه رنگ، نشانه بدبختی و بخت بد محسوب می شد.

در زیر چند مدل از لباس عروس های جدید را مشاهده خواهید کرد :