اکستنشن یا کاشت مژه روشی موثر برای افزایش حجم مژه و زیبایی چشم ها است. در این مقاله انواع روش های اکستنشن مژه را به شما معرفی می کنیم و هر کدام را شرح میدهیم تا با آشنایی با جدید ترین روش ها بتوانید بهترین انتخاب را متناسب با مژه های خود داشته باشید.
اکستنشن مژه کلاسیک
در روش اکستنشن کلاسیک مژه ها را به صورت تک تار کاشته و روش کار به این صورت است که یک تار اکستنشن بر روی هر تار مژه طبیعی چشم فرد قرار می گیرد. در این روش کاشت، سایز و ضخامت مژه متناسب با تراکم طبیعی مژه فرد انجام می‌شود و بر همین اساس نتیجه کار بسیار طبیعی و باور پذیر است.
البته سایز و اندازه مؤه‌ها در روش کاشت کلاسیک بر اساس خواست فرد متغیر است با توجه به اینکه در این روش هر مژه به صورت یک تار مورد استفاده قرار می گیرد طبیعتاً می بایست از مژه های با ضخامت بیشتری استفاده کنیم و همین امر به طبیعی تر شدن نتیجه کار کمک زیادی می کند.
ماندگاری مژه ها در روش کلاسیک بیش از شش ماه است البته به شرطی که در هر سه هفته یک بار مورد ترمیم قرار گیرند. تا مژه هایی که بیش از حد بلند شده اند برداشته شده و همچنین آن هایی که ریزش کرده اند جایگزین گردند.
اکستنشن مژه به روش والیوم روسی
این روش به این دلیل روسی نامیده می‌شود که برای بار اول در کشورهای روسیه و اوکراین مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش هر تار مژه میزبان ۲ تا ۶ مژه مصنوعی دیگر قرار خواهد بود و به همین دلیل به آن اکستنشن چند بعدی نیز گفته می شود و هرچه تعداد تارهای مژه به کار رفته بیشتر باشد، تعداد بعد آن نیز بیشتر است. طبیعی است برای آنکه تعداد تار های بیشتری بر روی مژه طبیعی فرد قرار بگیرند، تارها می بایست ضخامت کمتری داشته باشند. لذا این مژه ها بسیار سبک تر بوده و معمولاً از جنس ابریشم طبیعی هستند.
اینکه مژه‌ها چگونه با هم ترکیب می شوند و نحوه نصب به چه گونه باشد بر اساس تجربه اکستنشن کار و فرم چشم های شما انجام می شود تا به بهترین نتیجه ممکن دست پیدا کنید. نتیجه کار اکستنشن والیوم روسی از روش کلاسیک پر پشت تر بوده و همچنین دارای دوام بیشتری نیز می باشد.
عموماً زمانی توصیه می شود که از اکستنشن والیوم استفاده کنید که مژه های شما تراکم خیلی کمی داشته باشند و بخواهید با این کار مژه های پرپشت و چشمانی زیبا داشته باشید. البته فراموش نکنید با توجه به اینکه در این روش تعداد مژه های بیشتری مصرف می شود طبیعتاً هزینه آن نیز به همان میزان بیشتر خواهد بود. به عنوان مثال به طور طبیعی هر مرحله اکستنشن والیوم تقریباً سه برابر اکستنشن کلاسیک هزینه خواهد داشت.
برای آنکه هزینه ای که انجام می دهید به هدر نرود می بایست قبل از از انجام اکستنشن چشمان خود را از لحاظ میزان حساسیت به چسب کاشت تست کنید. لذا از آرایشگر خود بخواهید قبل از انجام کامل اکستنشن، چند مژه را به طور امتحانی بر روی چشمان شما نصب کند و در صورت نداشتن حساسیت مابقی کار را ادامه دهد.
تفاوت اکستنشن کلاسیک و والیوم: همانطور که از تعاریف این دو روش پیداست، در روش کلاسیک مژه ها به صورت تار به تار بر روی پلک کاشته می شوند اما در روش والیوم از چند تار در قالب یک فن برای کاشت استفاده می شود. البته تعداد تار های موجود در هر فن بسته به قدرت پلک در تحمل وزن مژه ها متفاوت است.
البته این موضوع به کیفیت چسب کاشت نیز بستگی دارد. برندهای مختلفی از چسب در بازار یافت می شوند که هر چقدر این برندها معتبر باشند هم دوام بیشتری دارند و هم میزان حساسیت چشم به آن کمتر خواهد بود.
برای کاشت و یا حذف مژه های مصنوعی حتماً به متخصص این کار مراجعه کنید و خودتان این کار را انجام ندهید. چون ممکن است علاوه بر اینکه نتیجه کار حرفه ای از آب در نیاید مژه های طبیعی شما نیز آسیب ببینند. لازم به ذکر است که برای جداسازی مژه های کاشته شده باید از ماده مخصوص از بین برنده چسب استفاده شود.
مژه های والیوم پس از نصب، بسته به کیفیت چسب و میزان حرفه ای بودن آرایشگر بین دوتا چهار هفته ماندگاری اولیه دارند و پس از آن نیاز به ترمیم پیدا می‌کنند.
اکستنشن مگا والیوم
در این روش که مدل حرفه ای تر روش اکستنشن روسی است، ضخامت تارهای مژه ها کمتر می شود اما در عوض از تعداد بیشتری از مژه مصنوعی استفاده می شود. در روش قبلی تعداد مژه ها بین ۲ تا ۶ مژه بود اما در روش اکستنشن مگا والیوم تعداد مژه ها به ۱۵ تار نیز می رسد.
اکستنشن ترکیبی
برای زیبایی هر چه بیشتر می توان دو روش اکستنشن کلاسیک و والیوم را با هم ترکیب کرد. در این روش که به اکستنشن هیبریدی معروف است علاوه برای آن که یک تار مژه ضخیم روی هر مژه طبیعی سوار می‌شود، ما بین آن ها را نیز با تعداد کافی از مژه‌های باریک‌تر پر می‌کنند و به این ترتیب با ایجاد یک بی نظمی کنترل شده زیبایی خاصی را به مژه‌ها می دهند.
آموزش اکستنشن والیوم
با توجه به آنکه استفاده از روش والیوم برای اکستنشن مژه ها طرفداران زیادی دارد در این قسمت شما را با نحوه انجام آن آشنا می کنیم. در این روش هر تار مژه می بایست نهایتاً بین 0.7 تا 0.9 ضخامت داشته باشند. به طوری که هرچه تعداد تارها بیشتر شود، ضخامت هر تار نیز باید کمتر باشد.
فن سازی: در مرحله اول باید فن سازی انجام شود. به این معنی که چند تار مو از قسمت انتهایی به هم متصل شوند و مانند یک بادبزن در امتداد طول مژه ها با یک زاویه مشخص از هم فاصله بگیرند.
هرچه تعداد مژه های چسبیده به هم در یک فن بیشتر باشد به سمت اکستنشن مگاوالیوم می رویم و در واقع تعداد بُعد های اکستنشن افزایش پیدا می کند.
حال که فن ها را با تعداد تارهای مژه مطلوب ساختیم آن ها را بر روی هر یک از تارهای مژه فرد قرار میدهیم. تعداد مطلوب تار های موجود در هر فن به میزان تراکم مژه های طبیعی فرد بستگی دارد و هر چقدر فاصله بین هر مژه طبیعی بیشتر باشد می بایست از تعداد مژه‌های مصنوعی بیشتری استفاده کنیم.
اکستنشن مژه تار به تار
در این روش کاشت می بایست مژه مصنوعی را با سایز بزرگتر از مژه طبیعی انتخاب کرد و بر روی آن قرار داد. اینکه چقدر مژه مصنوعی بلندتر از مژه پایه باشد به میزان ضخامت و مقاومت مژه پایه بستگی دارد.
در نتیجه اگر از مژه‌های بلندتر و طبیعتاً سنگین تر از حالت نرمال استفاده شود، مژه پایه توانایی تحمل آن را نخواهد داشت و منجر به افتادن هردو مژه خواهد شد. برای کاشت به روش تار به تار اینگونه نیست که از مراجعه کننده بپرسیم که چه سایز مژه ای را دوست دارد، بلکه این انتخاب سلیقه‌ای نبوده و بر اساس ظرفیت مژه‌های طبیعی فرد انجام می‌شود.
در این مقاله با اکستنشن مژه و انواع آن آشنا شدیم و گفتیم که سایز هر تار مژه مصنوعی به چه عواملی بستگی دارد. لازم است یادآوری کنیم که ماندگاری مژه مصنوعی بر روی چشم به نحوه نگهداری آن بستگی دارد.
هرچقدر دقت بیشتری در نحوه نگهداری به خرج دهیم و در فواصل زمانی کوتاه تری برای ترمیم مژه ها مراجعه کنیم، دوام آن ها را افزایش خواهیم داد.
فراموش نکنید استفاده از مواد آرایشی خیلی چرب بر روی مژه ها می‌تواند به آن‌ها آسیب زده و موجب افتادن مژه‌های مصنوعی شود. در انتخاب نوع اکستنشن حتماً به پتانسیل مژه های طبیعی خود دقت کنید و هرگز از مدل‌های سنگین‌تر از حد توان مژه های طبیعی خود استفاده نکنید. رعایت این نکات سبب می‌شود که همواره مژه های طبیعی تر و سالم تری داشته باشید.