می دانیم که مژه ها علاوه بر اینکه از نظر زیبایی نقش مهمی در چهره ما بازی می کنند، از چشم ها در برابر گرد و غبار نیز محافظت به عمل می‌آورند.
داشتن مژه های پر تراکم و بلند، نقش بسزایی در زیبایی چهره خانم ها ایفا می کند. و عموماً برای دستیابی به این فرم از مژه لازم است تا از کاشت مژه طبیعی به انواع روش های دائمی و موقت استفاده شود. بیشتر این روش ها توسط پزشک متخصص و با استفاده از عمل جراحی، لیزر و یا کاشت به روش های مختلف انجام می شود.
علت‌های ریزش مژه
عوامل متعددی می‌تواند در ریزش مژه موثر باشد. مانند بیماری ها، استرس بیش از حد و یا تغذیه نامناسب. که در هر صورت می بایست جدی گرفته شده و برای درمان آن ها اقدامات موثر را در دستور کار قرار داد. چراکه ادامه روند ریزش مژه، علاوه بر اینکه به زیبایی چشم ها آسیب می‌زند می‌تواند مانع انجام نقش حفاظتی مژه ها از چشم شود.
سن:
به صورت طبیعی با افزایش سن، میزان ریزش مژه‌ها نیز بیشتر خواهد شد که امری طبیعی تلقی می شود. این موضوع در رابطه با مو های سر نیز صدق می کند و به طور کلی در این دوره موهای بدن کاهش پیدا می‌کند.
استفاده مداوم و بیش از حد از مواد آرایشی:
استفاده از مواد آرایشی، مخصوصاً موادی که مستقیماً بر روی مژه‌ها استفاده می شوند نیز در ریزش مژه‌ها اثرگذار است. باید دقت داشت استفاده طولانی مدت و بی رویه از آن‌ها حتی می تواند به سلامت چشم‌ها هم آسیب بزند. در این رابطه ریمل های سنگین با چربی زیاد بیشترین آسیب را به سلامتی مژه‌ها می زنند.
عفونت ها:
بیماری ها می‌توانند به صورت یک عارضه جانبی منجر به ورم و التهاب چشم و پلک شوند. در نتیجه مستقیماً بر سلامت مژه ها تاثیر منفی خواهند گذاشت و در بسیاری از موارد می‌توانند منجر به ریزش مو گردند.
مشکلات پوستی:
بیماری هایی مانند اگزما و یا درماتیت می‌توانند در ناحیه صورت و اطراف چشم سبب ایجاد تاول و پوسته پوسته شدن گردند. خارش شدید از عوارض شایع آن است. همین موضوع منجر به خاراندن بیش از حد ناحیه اطراف چشم و ریختن مژه های این نواحی خواهد شد.
حساسیت ها:
حساسیت در برخی از افراد می تواند مستقیماً سبب ریزش مو شود. لذا باید هر عاملی که سبب افزایش این حساسیت می شود را شناسایی و کنترل کرد.
یکی از این عوامل که تاثیر زیادی بر ایجاد حساسیت دارد استفاده از برخی مواد آرایشی است. به عنوان مثال استفاده از لوازم آرایشی دیگران و یا استفاده طولانی مدت از یک ماده آرایشی می تواند موجب حساسیت و نهایتاً ریختن مژه ها شود.
بیماری های غده تیروئید:
تیروئید تنظیم آنزیم های بدن را انجام می دهد. اختلال در عملکرد این غده می تواند موجب ریزش مژه‌ها شود. لازم به ذکر است که این موضوع در همه بیماران مبتلا به اختلال عملکرد تیروئید شایع نیست اما باید احتمال آن را در نظر گرفت و در صورت بروز این مشکل نسبت به حل آن اقدام کرد.
بیماری وسواس:
حتماً شما هم در اطراف خود افرادی را دیده اید که به طور مداوم و بدون اختیار با موهای خود بازی کرده و با کشیدن موجب کنده شدن آن ها می شوند. این اختلال که از نقص در عملکرد انتقال دهنده های عصبی مغز ناشی می شود بسیار شایع بوده یکی از علل مهم کاهش تراکم مژه ها می باشد.
التهاب لبه پلک ها:
این بیماری که بلفاریت نام دارد با به وجود آمدن در برخی از افراد می تواند موجب ریزش مژه گردد. به این صورت که بر اثر تورم ناحیه پلک، مژه ها هنگام شستشو و یا مالش این ناحیه به راحتی کنده می‌شوند.
مصرف طولانی مدت دارو:
برخی از داروها مخصوصاً داروهایی از خانواده ضد کلسترول، انعقاد خون و داروهای مربوط به غده تیروئید می‌توانند موجب ریزش مژه‌ها گردند. همچنین ریزش مژه ها در اثر مصرف بیش از حد برخی مواد مخدر نیز گزارش شده است.
چگونگی کاشت مژه
برای انجام کاشت ابتدا نیاز است که پزشک فرد را به طور کامل معاینه کرده و پس از آن قسمتی از ناحیه پشت گوش که قسمت اهداکننده نام دارد را بی حس می کند. سپس اقدام به جدا کردن موها از این ناحیه می‌کند که اصطلاحاً به آن‌ها میکروگراف می‌گویند. پس از جداسازی میکروگراف ها، آن ها را به پلک پیوند می‌زند. پس از انجام این عمل می‌بایست پلک ها به وسیله یک کاور مخصوص پوشانده، بی حس و محافظت شوند.
نکته مهم این است که هر کدام از تارهای مو به صورت مجزا و با دقت زیاد کاشته می شوند. عمل کاشت مژه بر خلاف تصور عموم بسیار سنگین و ظریف بوده و شاید تا بیش از ۳ ساعت زمان ببرد. به همین دلیل توصیه بر این است که برای انجام آن به فرد متخصص با تجهیزات کامل مراجعه کنید.
نکته قابل توجه در مورد موهای کاشته شده این است که نسبت به مژه های معمولی قدرت رشد بالاتری دارند. لذا می بایست به طور مرتب اصلاح شوند.
البته روش هایی برای پیشگیری از رشد بیش از حد آن‌ها وجود دارد که بر اساس آن می‌توان یک طول مشخص و ثابت برای آن ها تعیین کرد.
پس از کاشت، یک مرحله مهم می بایست انجام شود که در آن به موهای کاشته شده انحنا داده می‌شود تا با فر طبیعی مژه رشد کنند و در نهایت شکلی شبیه به مژه طبیعی داشته باشند.
چه نوع جراحی برای کاشت مژه مناسب است:
دو نوع عمل برای کاشت مژه طبیعی وجود دارد که بر اساس شرایط فرد می توان به سراغ یکی از آن ها رفت:
کاشت ترمیمی:
که از آن برای پر کردن ریزش های مژه که در اثر آسیب ایجاد شده اند استفاده می‌شود. البته بیمارانی که بر اثر یک نقص مادرزادی بدون مژه به دنیا می‌آیند نیز می‌توانند از این روش استفاده کنند.
کاشت مژه برای زیبایی بیشتر:
هدف از این روش افزایش زیبایی و تراکم مژه ها است. در این روش که بیشتر در خانم ها رایج است جراحی برای افزایش طول و تراکم مژه‌ها انجام می شود و در آن حدود شش ماه زمان می‌برد تا موهای جدید کاملاً رشد کنند و در بهترین حالت قرار گیرند.
نکات مهم در زمینه کاشت مژه:
عمل کاشت مژه علاوه بر اینکه تاثیرات فوق العاده‌ای بر زیبایی دارد عوارضی را نیز بر عهده خواهد گذاشت. از جمله شایع ترین عارضه‌های کاشت می‌توان به خارش بیش از حد اشاره کرد که موجب ناراحتی فرد می‌شود. اما توصیه اکید این است که به هر طریق خارش تحمل شود چون می‌تواند موجب زیرش مژه ها گردد.
برای تحمل راحت تر خارش معمولاً از داروهای ضد حساسیت استفاده می‌شود. یک موضوع مهم پس از عمل که می‌بایست حتماً رعایت شود این است که از چشم ها در برابر نور آفتاب محافظت کامل انجام گیرد و حتماً از کلاه لبه دار یا عینک آفتابی استفاده شود.
موهای تازه کاشته شده نیاز به مراقبت زیادی دارند. کارهایی مانند براق سازی یا واکس باید به طور مرتب و دقیق انجام شوند. توصیه می شود که پس از انجام کاشت تا مدت شش ماه از مواد آرایشی سنگین بر روی چشم ها استفاده نشود.
همچنین تا ۵ روز پس از کاشت نباید هیچگونه رطوبتی به چشم ها برخورد کند و تا حد امکان باید از خیس کردن چشم ها خودداری کرد. برای افرادی که زمینه وسواس دارند این عمل مناسب نیست و قبل از انجام آن می بایست با مراجعه به پزشک متخصص بیماری وسواس خود را درمان کنند و پس از آن اقدام به کاشت مژه نمایند.
